Beste J vierentwintigers,
Een klein woordje van jullie nieuwe voorzitter. Dat klinkt nog steeds een beetje gek uit mijn mond, maar is inmiddels wel stiekem een kroon op mijn pas net gestarte zeilcarrière. De liefde en de manie voor een J24 is er eentje die je treft waar je dat niet verwacht. Graag neem ik jullie dan ook even mee naar hoe het allemaal begon.
Het was februari 2015, niets vermoedend werd ik meegesleept naar een tune up J24 in Den Bosch. Den Bosch, hebben ze daar water dan? Was mijn eerste vraag. Dit was net nadat ik overgehaald werd om een “bootje” te kopen. Eenmaal bij de Ertveldplas aangekomen, mocht ik kennis maken met de bezielde J24 zeilers en lagen er twee J24`s klaar om te varen. Ik had de eer om bij Nils aan boord van de Jans te stappen. Onnozel en naïef dat ik was, durfde ik te vragen; “Nils, waar kan ik het beste zitten om niet in de weg te zitten?” Zijn antwoord was niet het antwoord dat ik wilde horen, maar wel het antwoord dat geleid heeft tot waar ik nu sta! Het antwoord was; “pak maar het roer”. Zou hij een vooruitziende blik hebben gehad?
Later in 2016 werd ik vrouw met boot alleen. Wat moest ik ermee? Ik besloot wat niemand verwachtte. Ik ging varen. Zo werd team Mojito geboren. De 4 mannen die besloten zich aan te sluiten, hadden hetzelfde vertrouwen in een vrouw achter het roer. De Mojito stond voor plezier in het varen en de successen volgden daarna. De kracht in het varen van een J24 zit niet in het hebben van individueel sterke zeilers, het zit in de samenwerking en het vertrouwen in elkaar en het vertrouwen in de eenvoud en de finesse van de J24 zelf. Mijn ambitie ging verder….. Mijn wens was en is, eenheidsklasse varen.
In Nederland was dat inmiddels moeilijk geworden en de klasse lag zoals ik begreep in het slop. Aan diverse pogingen had ik zelf al meegedaan, bijvoorbeeld het J24 weekend in Hellevoetssluis 2017. Ineens was daar J24 weekend Veerse Meer. Crew en boot gingen op weg. En wat vond ik het spannend…mijn boot voor het eerst op een trailer! Vergeet niet, ik sta net als enkelen van jullie nog aan het begin!
Op het Veerse meer waren ze met 4 J24`s en hadden we een fantastisch weekend. Tijdens dat weekend werd er een klein zaadje geplant. De klasse ging in ieder geval bij een man aan het hart. Vanuit Friesland maakte Age de tocht naar het Veerse Meer en deed hij de aanzet voor een nieuwe start. Met voorzichtigheid deed zich een nieuw bestuur aan. Met kracht werd echter een paar weken later de doorstart van onze klasse geboren.
Een paar zinnen terug, gaf ik aan mijn ambitie gaat verder….Ook dat heb ik waar gemaakt. Na vertrek vanuit
WV Arne, het hele ritueel opnieuw, trailer, mast er weer op en Mojito veilig in de box afgemeerd om de serie in Drimmelen af te maken, heerste er ongenoegen.
Er werd eenheidsklasse gevaren zonder mij op het Veerse Meer. Hoe los je dat probleem op? Het kopen van een tweede J24!
Op 2 december werd het waarheid, ik kocht in Almere een prachtige Italiaanse J24 met een rode romp. Deze boot zou mijn nieuwe racer gaan worden en de naam wist ik al meteen. Met respect voor boot nummer 1 werd dit de Raspberry Mojito. Maar wat bleek, daar waren mijn J24 mannen weer die mij weer trouw waren. Een deel team Mojito en een deel bestuur J24. En daar op die zondagmiddag in een cafeetje bij de haven van Almere, onder het genot van een Irish coffee, kwam de nieuwe toekomst van onze klasse tot stand.
Vol trots ging ik naar huis, trots op mijn grote en ijzersterke team Mojito, de vriendschap en daardoor het succes op beide boten, en het vooruitzicht op een ijzersterke eenheidsklasse J24 in Nederland. Ik spoor jullie allen aan, ervaren zeilers en minder ervaren zeilers. Dit jaar wordt het jaar van de J24, de grootse ter wereld, zal ook hier weer de grootste worden. Pak je kans en kom met boot en crew en sluit je aan! Eenheidsklasse varen is voor een zeiler het mooiste dat er is. Laat je meevoeren door de J24 manie, zoals met mij gebeurd!
Vz Naomi Jansen